Susanna jest moją przyjaciółką i wybitną poliglotką. Jakiś czas temu rozmawiałyśmy na Skype i zgodziłyśmy się, że ważne jest "czucie" języka, "rezonowanie" z nim.
Posiadanie dobrej wymowy nie jest tylko próżnością, odgrywa ważną rolę, gdy chodzi o komunikację z innymi ludźmi.
Dlatego zdecydowała się opowiedzieć o swoich doświadczeniach z językami i doświadczeniach życiowych w tym wspaniałym artykule. Mam nadzieję, że Ci się spodoba!
W poszukiwaniu świętego Graala, jak dobrze nauczyć się języka obcego i jak opanować doskonałą wymowę, możesz spędzić lata na lekcjach, wydać mnóstwo pieniędzy na korepetytorów i na mieszkanie w kraju, w którym mówi się danym językiem, tylko po to, by przekonać się, że brzmisz i czujesz się obco. Możesz nawet mieszkać w danym kraju przez dziesięciolecia i utrzymywać silny obcy akcent i nigdy nie rozwinąć płynności języka docelowego.
Dlaczego?
Ponieważ nie pozwalasz sobie na rezonans z językiem.
Rezonans? Czy ja nie uczyłem się tego słowa na lekcji fizyki? Blog Luki jest o językach, a nie o fizyce!
O czym mówi Susanna?
Ostatni raz słyszałem to słowo, kiedy musiałem zrobić sobie rezonans magnetyczny (MRI) w związku z moją kontuzją.
Wyjaśnię, co mam na myśli mówiąc o rezonansie. Kiedy mówimy o rezonansie, możemy mieć na myśli to, jak języki brzmią, a także to, jak wywołują w nas uczucia, zarówno na poziomie fizjologicznym, jak i psychologicznym.
Dźwięki i uczucia nie są podkreślane na zajęciach językowych, ale żeby naprawdę wczuć się w rytm języka, musisz stworzyć psychologiczną i fizjologiczną więź z muzycznością twojego języka docelowego.
Na wypadek gdybyś nadal zastanawiał się, co oznacza słowo rezonans poza rezonansem magnetycznym, odwołajmy się do drugiej definicji ze Słownika Webstera:
a : intensyfikacja i wzbogacenie tonu muzycznego przez dodatkowe wibracje
b : jakość nadana dźwiękowi przez wibrację w anatomicznych komorach rezonujących lub jamach (jak usta lub jama nosowa)
c : cecha bogactwa lub różnorodności
d : właściwość wywoływania reakcji
Rezonans fizjologiczny to częstotliwość lub wibracje fal dźwiękowych. Twoje ciało wibruje inaczej w każdym języku, którym mówisz. Gutturalne dźwięki w języku arabskim i hebrajskim powodują, że twoje gardło wibruje inaczej niż kiedy mówisz po angielsku. Twoje ciało nie jest takie samo w języku arabskim, jak w angielskim.
Zrezygnuj z angielskiego gardła, aby prawidłowo mówić po arabsku i rezonować z arabskim.
Złamałem mój odtwarzacz CD przewijając mój arabski język CD tak wiele razy, aby uzyskać odpowiednie guttural arabskie "h" dźwięki, więc wiem bardzo dobrze o ponownym odkryciu mojego gardła poprzez arabski, jak również jak mój chiński odtwarzacz CD nie rezonować dobrze z dźwięków arabskich:)
Aby psychologicznie zharmonizować się z nowym językiem, musisz lubić słyszeć siebie mówiącego w tym języku. Pozwól sobie być inną osobą. W zeszłym tygodniu rozmawiałem z moim bliskim przyjacielem lingwistą, który powiedział do mnie kilka słów po portugalsku i powiedział, że nie podoba mu się sposób, w jaki brzmi po portugalsku. Czuł się tak, jakby nie był sobą. Wiem o tym dobrze. Jak wyjaśniam w moim video o portugalskim, brazylijski portugalski wydawał mi się kokieteryjny i zajęło mi trochę czasu, zanim mogłem poważnie podejść do mówienia po portugalsku.
Musisz docenić to, jak się czujesz, kiedy rozmawiasz z rodowitymi użytkownikami języka. W gruncie rzeczy jest to przyjaźń. Z niektórymi przyjaciółmi możesz czuć się inaczej niż z innymi. Tak samo jest z językami. Twój nowy język jest nowym przyjacielem, którego musisz polubić, w przeciwnym razie Twoja relacja może doprowadzić do zerwania, którego przyczyną będzie frustracja, nieprawidłowa wymowa i niezręczna struktura zdań.
Pojawiły się różne artykuły na temat tego, jak niektóre języki sprawiają, że myślimy w inny sposób i dlatego postrzegamy świat w odmienny sposób. Lera Boroditsky w swoim artykule w Wall Street Journal, w 2010 roku napisała o hebrajskich mówcach wyobrażających sobie czas poruszający się od lewej do prawej:
"Okazuje się, że jeśli zmienisz to, jak ludzie mówią, to zmienia to ich sposób myślenia. Jeśli ludzie uczą się innego języka, niechcący uczą się też nowego sposobu patrzenia na świat." -Lera Boroditsky
Zgadzam się, że sposób, w jaki formułujemy zdania, wpływa na sposób, w jaki myślimy i postrzegamy świat; jednak tym, co szczególnie mnie porusza, jest brzmienie języka i to, w jaki sposób je emitujemy. Dlatego też skupiam się na wychwytywaniu prozodii (muzyczności) języka docelowego i doświadczaniu języka jak muzyki. Każdy język ma swój własny rytm, akcenty i przepływ. Bez zwracania uwagi na muzykę nowego języka, nie rozwiniemy poprawnej wymowy i nie będziemy dobrze rozumiani.
Jak Luca wspomniał w swoim wywiadzie z Timem Donerem w Paryżu, im bardziej zbliżasz się do rodzimego języka, tym bardziej otwarci będą rodzimi użytkownicy i tym łatwiej jest nabrać zaufania do swoich umiejętności językowych. To część ludzkiej natury, że człowiek czuje się bardziej komfortowo z kimś, kto brzmi jak on sam.
Kiedy ty i język nie jesteście w zgodzie, masz kłopoty.
Biorąc pod uwagę moją wrażliwość na dźwięk oraz wzloty i upadki mowy mówionej, muszę przyznać, że są języki, które nie wywołują u mnie dobrego rezonansu. Mówiąc prościej, nie podoba mi się sposób, w jaki brzmią.
To jest problem, poważny problem.
Jeśli nie podoba mi się sposób, w jaki język brzmi, nie będę lubił słyszeć, jak sam wypowiadam słowa w tym języku i będę miał opory przed naśladowaniem native speakera. Mogę nawet całkowicie zrezygnować z nauki tego języka. Będzie mi bardzo trudno nauczyć się tego języka lub czerpać przyjemność z mówienia w nim.
Zdarzyło mi się to już trzy razy.
Nie jestem z tego dumny.
Ale chcę być szczery. Byłoby nieprawdą z mojej strony, gdybym powiedział, że mogę nauczyć się każdego języka, ponieważ wiem z własnego doświadczenia, jakie są przeszkody.
W jednym z języków, którym mówię płynnie, celowo nie naśladuję kobiecych wzorców mowy, ponieważ uważam, że kobiety, które są rodzimymi użytkownikami tego języka, często brzmią, jakby narzekały, a mnie irytuje ich sposób mówienia.
Celowo unikałam uczenia się jednego języka do poziomu biegłości, ponieważ nie podobało mi się, że rodzimi użytkownicy byli tak agresywni i antagonistyczni w swoich wypowiedziach. Pamiętajcie, że mieszkałem w tym kraju przez ponad rok i mogłem mówić płynnie w tym języku, ale oparłem się.
Musisz znaleźć sposób, aby poradzić sobie z tym, co nie podoba Ci się w sposobie, w jaki język brzmi.
Ja lubię jak najbardziej zbliżyć swoją mowę do mowy rodzimego użytkownika języka. Mając dobry akcent w języku docelowym, łatwiej jest po prostu być, nie zwracając na siebie uwagi jako obcokrajowca. Nie chcę, aby moja obcokrajowość była oczywista przy każdym wypowiedzeniu. Uwierz mi, bycie pytanym wiele razy dziennie "Skąd jesteś?", kiedy mieszkasz w obcym kraju, szybko się nudzi.
Kiedy mieszkałam w Argentynie, było tam bardzo niewielu obcokrajowców i mój mieszany argentyńsko-hiszpańsko-meksykański akcent zwracał uwagę i przyciągał spojrzenia. Nie żartuję. Aby nie być pytanym cały czas skąd jestem, albo postawiłbym na mój najmocniejszy argentyński akcent. Albo wymyślałem historie o moim pochodzeniu. Raz powiedziałem pewnej kobiecie, że jestem uchodźcą z Talibanu w Afganistanie. Nie sugeruję wymyślania dzikich historii w Argentynie, ponieważ ludzie są tam bardzo oczytani i świadomi kwestii geopolitycznych. Jeśli będziesz udawał, że pochodzisz z kraju lub kultury, która nie jest twoja, twoje kłamstwo nie przetrwa długo.
Twoje pierwsze akademickie lub dłuższe osobiste spotkanie z językiem może mieć długotrwały wpływ na twoją wymowę i akcent. Jeśli nie uczysz się od native speakera lub nauczyciela o prawie rodzimej wymowie, możesz utknąć w wymowie z akcentem nauczyciela na długi czas, chyba że uzupełnisz swoją ekspozycję na język muzyką, telewizją, radiem i innymi treściami medialnymi przez rodzimych użytkowników języka lub osobistymi rozmowami z rodzimymi użytkownikami języka.
Moja pierwsza klasa hiszpańskiego w szkole średniej była prowadzona przez panią z Madrytu. Nigdy nie mieszkałem w Hiszpanii, ale jest zauważalna europejska hiszpańska prozodia, kiedy mówię po hiszpańsku, ponieważ nasiąknąłem iberyjskimi wzorcami mowy mojej pierwszej nauczycielki hiszpańskiego.
Aby zilustrować, jak rozwijanie emocjonalnej więzi z językiem jest sekretem nauki języka, nagrałem sześć wielojęzycznych filmów (angielski, rosyjski, hiszpański, włoski, portugalski i francuski), które towarzyszą temu blogowi i pokazują, jak te języki wpływają na moje uczucia i myśli. Ponieważ bośniacki ma dla mnie bliski związek z powojenną Bośnią, wolę nie ujawniać tej informacji w filmiku, ponieważ jest ona dość złożona i dotyczy napięć etnicznych oraz ludobójstwa.
Wszystkie filmy (z wyjątkiem jednego w języku angielskim) mają angielskie napisy. Być może będziesz musiał nacisnąć czerwony przycisk CC w prawym dolnym rogu, aby włączyć napisy.
Rosyjski jest moim językiem ojczystym, ale lepiej mówię po angielsku niż po rosyjsku. Ponieważ nie miałem formalnej edukacji w języku rosyjskim, kiedy przybyłem do USA jako małe dziecko, często byłem wyśmiewany w kręgach imigrantów radzieckich za mój mniej niż doskonały rosyjski i brak opanowania rosyjskiej literatury klasycznej. Muzyka rosyjska i podróże do krajów byłego Związku Radzieckiego pomogły mi rozwinąć pozytywny stosunek do języka rosyjskiego i pokonać przeszkody z dzieciństwa. Może się to spodobać innym osobom posługującym się językiem ojczystym oraz dzieciom imigrantów, które w domu mówiły w innym języku, ale nie mówią w nim perfekcyjnie.
Omawiam, dlaczego ważne jest, by zwracać uwagę na rezonans języków i nasze emocjonalne więzi z nimi, a także opisuję, jak różnie myślę po angielsku i po rosyjsku, z którego pochodzę. Z pomocą mojej przebranej siostrzenicy i siostrzeńca, wyjaśniam mój podziw dla Żydów sefardyjskich, którzy zachowali przy życiu ladino (starożytny hiszpański) 500 lat po hiszpańskiej inkwizycji. Opowiadam o filmie dokumentalnym, nad którym pracuję, o tym jak język Ladino uratował życie człowieka w czasie II wojny światowej i jak ważna jest muzyka Ladino, aby utrzymać ten język przy życiu.
W tym filmie opowiadam o mojej wielorakiej osobowości w języku hiszpańskim, ponieważ mówię z trzema różnymi akcentami, meksykańskim, hiszpańskim i argentyńskim i jak nauczyłem się doceniać poezję w języku hiszpańskim lepiej niż w angielskim.
W języku francuskim jestem o wiele bardziej filozoficzna niż w innych moich językach. Częste samogłoski i miękkie spółgłoski nadają temu językowi gładkość i zwiewność. W języku francuskim znalazłam sposób na wyrażenie mojej miłości do słów.
Mój mieszany, europejsko-portugalsko-brazylijski akcent budzi zdziwienie. Wyjaśniam, gdzie nauczyłam się tego mieszanego akcentu i jak nauczyłam się traktować siebie poważnie, mówiąc po zmysłowemu po portugalsku.
Chociaż jako dorosła osoba nigdy nie mieszkałam we Włoszech, dzięki włoskiej literaturze nauczyłam się bronić swoich poglądów i rozwijać karierę pisarską. Język ten jest jak piosenka non-stop i mówienie po włosku może być dla mnie męczące, ponieważ wymaga dużo więcej energii, aby utrzymać dynamikę i melodyjny ton języka.
